De Sbrisolona: een Mantuaanse mythe

Deze eenvoudige maar overheerlijke taart werd geboren in de stoffige straten van de oude stad van de Gonzaga.
In die tijd was Mantua een rijke en dynamische renaissancestad, waar talenten zoals Mantegna en Giulio Romano opbloeiden.
Isabella d'Este transformeerde de stad later in de architectonische parel die we vandaag de dag nog steeds kunnen bewonderen. Het is niet precies bekend wanneer de Sbrisolona is ontstaan, maar enkele documenten getuigen van haar aanwezigheid aan het hof van de Gonzaga nog vóór de 17e eeuw.

Sbrisolona: Geboorte van een Legende
De naam komt van het Mantuaanse woord "brisa", dat kruimel betekent. Het werd gemaakt met eenvoudige ingrediënten, afkomstig uit de boerenkeuken. In het begin werden hazelnoten gebruikt, maar dankzij de bloeiende handel van de Gonzaga werden amandelen geïntroduceerd en sindsdien gebruikt.

Het deeg is droog, gemaakt met maïsmeel, reuzel (tegenwoordig boter) en amandelen. Soms worden er ook citroenschilletjes aan toegevoegd. Iedereen weet dat de Sbrisolona niet met een mes wordt gesneden, maar met de handen in stukken wordt gebroken. Deze zoetigheid wordt ideaal gecombineerd met zoete witte passito-wijnen. Zelfs vandaag de dag vindt men in veel Mantuaanse families en in tavernes in het centrum vaak een klein glaasje grappa naast de Sbrisolona. Deze wordt echter niet aan het einde gedronken, maar over de taart gegoten voordat deze in stukjes wordt gebroken.

Wij raden aan om het te combineren met een Lugana passito of een Recioto di Soave voor een zoete ervaring. Voor een sterker einde van de maaltijd, probeer een fijne distillaat van Maso Zu Plun, of zelfs hun beroemde Dol Gin.

Sbrisolona Meegaand met de Tijd
Bij Spaghetti & Mandolino proberen we altijd op de hoogte te blijven van de marktevoluties. Daarom hebben we onze goede vriend Renato (van Parole del Piatto) gevraagd om een veganistische Sbrisolona voor ons te produceren, zodat dit dessert bij elke gelegenheid op tafel kan staan!