Mateja Gravner begeleidt ons bij de proeverij van twee jaargangen Ribolla

Tijdens onze reis door Italië konden we een Friulische stop niet missen om de Gorizia-wijnen van de wijnmakerij Gravner te proeven, niet ver van de grootste wijngaard van het bedrijf, de „Ruck”.

Op de acht hectare van het landgoed worden voornamelijk Ribolla (of „rebula”) en zwarte Pignolo geteeld, in een omgeving die wordt verzorgd vanuit het oogpunt van biodiversiteit: bomen van verschillende soorten verlevendigen de horizon, samen met het water van een vijver met waterlelies. Mateja vertelt ons ook dat er in het omringende groen ook kunstmatige nesten zijn, om vogels te verwelkomen en om de natuur terug te geven wat ze mensen geeft, een waarde die pater Josko zelfs dierbaar is

Hoe ziet u de omgeving die ons op dit moment omringt?

Ondanks dat het een kunstmatige omgeving is, waarin de menselijke hand veel invloed heeft, is dit landschap functioneel om onze wijnstokken op de beste manier te laten groeien. Wat we nastreven is een resultaat van hoge kwaliteit, vanaf het begin van het bedrijf: op deze manier geven de druiventrossen ons de wijn die voor u ligt, een symbool van het respect voor het leven dat kenmerkend is voor onze productiemethoden en van de filosofie die we in ons werk hanteren

Gaat het gebruik van amforen voor de wijnproductie ook in deze richting?

De amfora accentueren zeker de voordelen van de wijn, door hem erin te laten wiegen zonder in te grijpen in de gisting. Omdat het gemaakt is van terracotta en begraven wordt, heeft dat een dubbele link met de bodem en met ons land, met het duizendjarige verleden van de vinificatie en met de historische traditie (Romeinse en niet alleen) die verband houdt met de wijnproductie. Na 7 maanden voor witte wijnen, met een variabel tijdsinterval van jaar tot jaar, worden de amforen gedreineerd en rijpt de wijn in vaten. De laatste rijping vindt plaats over 41 maanden, deels nog in amforen en deels in vaten

Wat hebben we op dit moment voor ons?

Naast dat we de wijngaard zien die het meest verband houdt met onze oorsprong en die de wortels van ons bedrijf vertegenwoordigt, namelijk die is geplant in 1901, hebben we ook een Ribolla uit 2012 in het glas die afkomstig is van juist deze planten. Mijn huis kijkt ook uit op deze wijnstokken: elke ochtend sinds ik mijn Instagram-profiel heb geopend, heb ik een afspraak met het beeld van de wereld dat ik door het raam zie, heel vaak vanuit dit raam, en veel mensen wachten tot ik met hen de rust deel die uit dit postzegel van de hemel kan worden ingeademd

Om terug te gaan naar de wijn, of beter gezegd naar het glas waarin ik hem heb geserveerd: het ontwerp van dit ambachtelijke object, gemaakt door Massimo Lonardon, is geïnspireerd op de oosterse theeceremonie, en velen na ons zijn dat gaan evenaren. Vanaf het begin had hij een handgreep, nu heeft hij een handgreep: de vorm dient om een te lage gebruikstemperatuur te vermijden. In feite moet deze wijn niet op dezelfde temperatuur worden gedronken als witte wijn, maar iets hoger, zoals het geval is bij jonge rode wijn, om te voorkomen dat tijdens de proeverij alleen het tannine- en alcoholgehalte naar boven komt

Wat zijn in plaats daarvan de kenmerken van het jaar waarin we nippen

De zomer was dat jaar heet, terwijl we in september veel regen hadden. De gemiddelde temperaturen waren hoger dan normaal, dus we hadden wat problemen met de druiven, waardoor we tijdens de oogst een selectie moesten maken. Bij een donkere proeverij zouden we deze en andere Ribolla-wijnen herkennen aan hun structuur, de mate van veroudering en de afwezigheid van sediment. Onze wijnen worden geklaard door de eenvoudige afzetting van sediment, dankzij de lange wachttijden in de amfora: we grijpen niet in met filtratie, maar door eenvoudig te decanteren

In het oogstjaar 2012 produceerden we iets minder dan 20.000 flessen, met een alcoholgehalte gelijk aan

Hoe was het oogstjaar 2011?

Ik zou zeggen heel bijzonder. Zoals u kunt zien, is de kleur van de wijn iets donkerder, een teken van grotere concentratie: de zomer was schitterend dat jaar, we hadden weinig regen in de herfst en daarom waren we klaar met de oogst op 23 november! Het weer was perfect. We hadden geen enkele aanwijzing voor botrytis, zoals het jaar daarop, maar een volledige rijping

De kenmerken van de wijn zijn meer tannine en het eindresultaat is minder aangenaam. Ik zeg graag dat deze wijn is als een jongen die nog vol energie is, die zichzelf de tijd moet gunnen om zijn eigen weg te vinden. Er zijn meer dan tien jaar verstreken, en toch bevindt de rijping van het oogstjaar 2011 zich nog in de beginfase. Voor degenen die een fles hebben, raden we aan om tot 35 jaar te laten rijpen.

En dat is een omslag voor vandaag!

En dat is alles voor de aflevering van onze podcast van vandaag. We nodigen u uit om naar de volledige video in het Engels te luisteren, om de kleuren en het landschap van het landgoed Gravner te bewonderen. Als u daarentegen de eerdere gesprekken met de producenten wilt teruglezen, ga dan naar het tijdschrift Spaghetti en Mandolino

S&M