De truc voor het proeven van wijn is de nasmaak.

Laten we een oefening doen! Neem een citroen, een sinaasappel en een mandarijn. Pers ze uit en verdeel het sap over drie verschillende glazen. Op dit punt houd je je neus dicht en proef je ze één voor één… probeer vooral ze te onderscheiden en aan elk van hen het bijbehorende fruit te geven. Het zal extreem moeilijk zijn... waarschijnlijk lukt het je niet. Waarom?
Simpel, je proeft alleen met je mond, dus je zult alleen de zuurheid aan de uiterste kanten van het gehemelte waarnemen en, misschien, voor sinaasappel en mandarijn, ook de zoete sensatie op de punt van je tong. Maar je hebt niet de perceptie van de aroma's die je in staat stellen de verschillende soorten citrus te onderscheiden.
Je hebt de zogenaamde “aftertaste” nodig, dat is de neusholte. Inderdaad, als je je neus vrijmaakt, stijgen de vluchtige en lichte aroma's op bij het slikken langs het neustussenschot en raken de slijmvliezen die de verschillende geuren zullen onderscheiden en de herinneringen oproepen die we sinds onze kindertijd hebben opgebouwd.

Dus als je verkouden bent, heeft het geen zin om te proeven. En dit geldt niet alleen voor wijnen, maar voor alle producten die we innemen. De aftertaste is belangrijk in wijn omdat het de meest gevoelige aromatische kenmerken definieert, zoals de geuren van rood fruit voor de rode wijnen, de sensatie van perzik of abrikoos in de witte wijnen, de sensatie van wilde bloemenhoning en geroosterde amandelen in sommige passito's uit Pantelleria.

Dus het is verboden om koud te worden voor het proeven… ook al drinken we uiteindelijk vaak om op te warmen!

Fabio De Vecchi