Geschiedenis van chocolade: van bittere drank tot zoete reep

Wat zijn de oorsprongen van cacao?

De oorsprongen van cacao gaan terug tot de oude Mesoamerikaanse beschavingen, zoals de Azteken en Maya's, die cacao verbouwden in het gebied dat tegenwoordig Mexico, Belize, Guatemala en Honduras beslaat. Deze oude volken beschouwden cacao als een heilige boom en hun bonen werden zowel als munt als ingrediënt voor de bereiding van een drank genaamd xocoatl gebruikt.

Xocoatl is een warme, poederachtige drank die wordt bereid met geroosterde en met de hand gemalen cacao bonen. De bereiding van xocoatl varieerde afhankelijk van de beschavingen en regio's, maar omvatte meestal het roosteren, malen en mengen van cacao bonen met specerijen zoals chili, vanille en kaneel. De verkregen vloeistof werd vervolgens gefilterd door een fijne stof en warm of koud geserveerd. Xocoatl werd ook vaak gebruikt als basis voor de bereiding van andere voedingsmiddelen, zoals poeders en zoetigheden. Deze schuimige, bittere en smaakloze drank leek heel weinig op de gezoete cacao, die tegenwoordig wijdverspreid en gewaardeerd is.

Zoals bekend is, is de cacaoboon een calorisch product dat veel vetten bevat, daarom werd de drank die daaruit werd verkregen in die tijd, toen voedsel schaars was, als heilig beschouwd en gebruikt in religieuze rituelen en ceremoniën. Xocoatl was dus een waardevolle en dure drank, die vaak ook als munt werd gebruikt voor commerciële uitwisselingen.

Tegenwoordig verwijst de term xocoatl ook naar de vaste vorm van cacao, vergelijkbaar met de huidige Modica chocolade, een product dat de inwoners van Mexico uit de gemalen cacaobonen op een steen genaamd metate haalden, waardoor cacaoboter vrijkwam en een korrelige pasta werd verkregen. Dit product - nog steeds ambachtelijk gemaakt alleen in Modica op Sicilië - wordt compact gemaakt door de suikerkristallen die het stevigste deel vormen en op smaak gebracht met verschillende specerijen: vanille en chili zijn de meest traditionele, maar ook kaneel, koffie, carob en andere smaken.

Wie heeft de term chocolade uitgevonden?

Xocoatl is ook de wortel van de term "chocolade"; samengesteld uit de woorden "xoco" wat "bitter" betekent en "atl" wat "water" betekent, betekent xocoatl letterlijk "bitter water". Het is belangrijk op te merken dat de uitvinding van de term geen nauwkeurige historische feit is, maar het resultaat van een proces van aanpassing van het oorspronkelijke woord xocoatl aan de Europese talen.

Met de komst van de Spaanse conquistadores in Mesoamerika en de ontdekking van de eigenschappen van chocolade, werd deze term aangepast aan de Spaanse taal en werd "chocolate" en vervolgens in veel andere talen, waaronder het Italiaans, dat "cioccolato" werd.

Wie heeft de eerste reep uitgevonden?

Aanvankelijk werd chocolade commercieel verkocht als een onregelmatige massa, aangezien het belangrijkste gebruik die van een bittere drank was. Maar wanneer is de eerste tablet echt ontstaan? Er zijn verschillende historische bronnen en veel bedrijven beweren de eer te hebben de eerste chocoladereep te creëren, dus er kunnen verschillende versies zijn over wie de eerste uitvinder was.

Wij hebben ervoor gekozen om je het meest aangekochte en dichtst bij ons dagelijks leven te vertellen. Er wordt verteld dat de eerste chocoladereep in de geschiedenis werd uitgevonden in 1875 door een Zwitser genaamd Daniel Peter, die werkte in een chocoladefabriek in Vevey, Zwitserland. Deze Zwitserse chocolatier had het idee om gecondenseerde melk toe te voegen aan de cacaopasta om een zachtere en romigere chocolade te creëren. Deze innovatie maakte het mogelijk om een chocoladereep te creëren die gemakkelijk te verdelen en te eten was, en het werd al snel over de hele wereld verspreid. Aanvankelijk "Gala Peter" genoemd, wisselde zijn tablet later van naam naar "Milka", ter ere van zijn dochter. Wat gebeurde er daarna? In 1929 werd "Peter & Co." overgenomen door Nestlé.

Wie heeft cacao naar Italië gebracht?

Ons mooie Italië heeft een lange en beroemde chocoladetraditie, waarvan de grondleggers Amedei en Domori zijn, die begon tijdens de Spaanse verovering van Mesoamerika. Cacao arriveerde in Italië met de Spaanse conquistadores in de 16e eeuw, na de ontdekking van Amerika door Christoffel Columbus. Deze avonturiers, door het veroveren van de oude Maya- en Azteekse beschavingen, absorbeerden en verspreidden de kennis van de teelt en verwerking van de cacaoboon naar het oude continent.

Tussen 1600 en 1700 werd Italië een belangrijk centrum voor de productie van hoogwaardige chocolade. In het bijzonder steden zoals Venetië, Florence, Turijn en Perugia werden beroemd om hun chocoladeteelt.

Het was Florence en het Medici-hof dat een van de belangrijkste knooppunten voor de distributie van chocolade werd. Een van de grootste ambassadeurs van chocolade was Caterina de' Medici; koningin-gemalin van Frankrijk van 1547 tot 1559, had een belangrijke rol in de verspreiding van de drank in Frankrijk en Europa, dankzij haar grote passie voor deze nectar. Caterina, afkomstig uit Toscane, bracht haar kennis en liefde voor chocolade mee toen ze naar Frankrijk verhuisde om te trouwen met de toekomstige koning Hendrik II, en introduceerde de met jasmijn geurende cacaodrank aan het Franse hof. Bovendien, een grote kookliefhebster, gebruikte ze de cacaobonen in veel van haar recepten en moedigde ze haar chefs aan om te experimenteren met chocolade. Ze organiseerde ook feesten en banketten met gerechten op basis van cacao, wat hielp om de kennis en populariteit van deze boon te verspreiden.

Wat zijn de belangrijkste Italiaanse regio's voor chocolade?

Zoals we in de vorige alinea zeiden, zijn er in Italië enkele regio's die bijzonder beroemd zijn om de productie van hoogwaardige chocolade. Historisch gezien is dit te danken aan het feit dat deze districten deel uitmaakten van de handelsroutes van de Spaanse conquistadores. Onder deze regio's kunnen we het Piemonte en de stad Alba noemen, beroemd om de productie van hoogwaardige pure chocolade en de gianduiotto, zoals die geproduceerd door Guido Gobino, een van de meest bekroonde chocolatiers van Compagnia del Cioccolato; Lombardije, misschien minder bekend vanuit het perspectief van cacao maar dat enkele uitstekende ambachtelijke werkplaatsen heeft voortgebracht, zoals die van Marco Colzani; Toscane en de stad Florence, vooral beroemd om zijn pralines en chocoladebonbons, waarvan deel uitmaken Slitti, Manufatto Cacao, en Amedei, om er maar een paar te noemen. Emilia-Romagna, met Gardini en Banchini, Apulië, beroemd om de bedekte vruchten en de vele meesterchocolatiers die de cacao in Italië groot gemaakt hebben, zoals Maglio Arte Dolciaria en Santomiele. En tenslotte het thuisland bij uitstek van de Modica chocolade: Sicilië, met belangrijke namen zoals Sabadì.