Basilicum: ken je zijn geschiedenis en veelzijdigheid in de keuken?

Het Basilicum is een van de meest verspreide en bekende aromatische planten ter wereld.

Oorspronkelijk uit Tropisch Azië, in het bijzonder uit India en Afrika, werd het in Europa geïntroduceerd door Grieken en Romeinen via het Midden-Oosten.

Echter, het massale culinaire gebruik in het Middellandse Zeegebied dateert pas van de XV eeuw.

Het is een essentieel ingrediënt in sommige traditionele recepten uit Italië en Frankrijk.

Zijn wetenschappelijke naam is Ocimum Basilicum: de eerste term, die geur betekent, verwijst naar de intense geur die de plant kenmerkt; de tweede, koninklijk, benadrukt de grote waardering die het sinds de oudheid geniet.

Zelfs vandaag de dag wordt het in Frankrijk "Herbe Royale" genoemd.

Er zijn minstens veertig variëteiten van Basilicum: de meest voorkomende zijn het Genovese Basilicum, met kleine en zeer geurige bladeren, en de Napoletano, met een zoetere smaak en een vleugje munt.

De plant

Het Basilicum is een eenjarige kruidachtige of struikachtige plant, die een hoogte van 50 cm kan bereiken.

De bladeren kunnen ovaal of lancetvormig zijn en variëren van helder groen tot lichtgroen; bij sommige variëteiten kunnen ze ook paarse en violette tinten aannemen.

Intensieve teelt heeft zich over de hele wereld ontwikkeld vanaf de XVII eeuw: het groeit immers spontaan alleen in tropische gebieden.

De zaai vindt plaats in de lente en de oogst tussen mei en september: het heeft een goed bemeste grond, vochtigheid en veel zonlicht nodig.

Verrassingen

Sinds de oudheid wordt Basilicum beschouwd als de koningin van de aromatische kruiden: aan deze waardering dankt het zijn naam.

De traditie vertelt dat het graf van Christus versierd was met deze plant: zelfs vandaag de dag zijn de altaren van de orthodoxe kerken ermee verrijkt.

De kruisvaarders vulden de laadruimten van hun schepen met Basilicum bij hun terugkeer uit het Heilige Land: het hield insecten, ziektes en slechte geuren op afstand.

Voor de Mexicaanse boeren werd het beschouwd als een magische plant: ze geloofden dat de bladeren geluk in zaken en in de liefde aantrokken. Sommige culturen, zoals de Indiase, beschouwen het als een heilige plant.

In de keuken

Het eerste recept dat we kennen met Basilicum dateert uit de Romeinen.

Apicius (230 na Christus) spreekt erover in de "De re coquinaria", een van de eerste kookboeken en de rijkste getuigenis van de keuken van de oudheid in Rome.

Onder de recepten zijn er enkele die het gebruik van deze aromatische plant bevatten, zoals bijvoorbeeld een gebruikelijke bijgerecht van erwtjes en poriën in een saus van wijn met Basilicum.

Deze aromatische kruid is tegenwoordig wijdverspreid in keukens over de hele wereld: het is uitstekend met rauwe groenten, zoals tomaat of salade, of gekookt, zoals courgette of paddenstoelen, en het gaat ook goed samen met vis en vlees.

De intense smaak maakt het moeilijk om te combineren met andere kruiden.

Basilicum is het essentiële ingrediënt van de Pesto genovese: de eerste versie van deze pastasaus dateert uit het einde van de 19e eeuw.

Een ander gerecht dat enkele bladeren vereist is zeker pizza.

Wat zou een Margherita zijn zonder zelfs maar een takje Basilicum in het midden?!

Het wordt ook veel gebruikt voor de bereiding van likeuren en conserveermiddelen.

Het is aan te raden om Basilicum aan het einde van de kooktijd toe te voegen, om de aromatische eigenschappen te behouden.

Als laatste advies, het is beter om de bladeren met de hand te verkruimelen in plaats van met een mes, en bij het maken van Pesto een vijzel te gebruiken in plaats van een blender, die met de messen het mengsel zou verwarmen, waardoor geur, kleur en smaak veranderen.

Als je het echt moet gebruiken, zorg er dan voor dat je de "kom" van de blender enkele uren in de koelkast plaatst om het af te koelen.

Mida Muzzolon