Hebt u ooit van gras gehoord?

Wat als het 'ergste' onkruid onze bondgenoot zou worden om de duurzaamheid van onze tuinen te vergroten?
Inderdaad, in het algemeen graszoden, vooral graszoden voor technisch gebruik of voor sportdoeleinden.

Deze aanpak fascineert me enorm, van het ene probleem tot de oplossing van het andere

.

Gramigna, un&' wiet

Er zijn veel uitspraken die over haar spreken: „zoals het gras zijn”, „het blijft hangen als het gras”, „om de grasvogel te horen”

...

Allemaal met een negatieve betekenis, die voortkomt uit het feit dat gras een & #39 is; een alomtegenwoordig onkruid dat moeilijk uit te roeien is, omdat het bestand is tegen hitte, droogte, vertrapping en vele andere soorten stress die „klassieke grassoorten” ondermijnen.

Wat als deze 'negatieve' aspecten met een positieve kant zouden worden gebruikt?

Deze aanpak is de laatste jaren niets nieuws. Zaadbedrijven en technici uit de sector hebben er al lang aan gewerkt, maar het is l&' een aanpak die ik altijd leuk vond en die ik briljant vind: een probleem gebruiken om een kans te vinden.

Daarom zijn sommige soorten Cynodon dactylon (de achternaam en naam van de Gramigna) geselecteerd omdat ze esthetisch beter zijn en worden gebruikt en voorgesteld in gebieden waar vroeger vooral de „microthermische” essenties van „Engels gazon”, Poa en Rye werden gebruikt.

Wat zijn de voordelen?

Vooral beter bestand tegen hoge temperaturen en droogte, dus minder waterverbruik voor irrigatie (zelfs 30%)

.

Bovendien groeien ze minder bij lage temperaturen, dus in februari-maart, maar ook in oktober-november worden er minder vaak gesnoeid dan microthermen.

Nadeel?

Dat is ook het probleem waarvoor ze tot nu toe weinig zijn gebruikt: bij lage temperaturen wordt de grasmat helemaal geel.

Er zijn echter toepassingsgebieden waar in de winter geen graszoden worden gebruikt, zoals pretparken met zwembaden, veel binnentuinen

of andere voorbeelden.

Nog iets om rekening mee te houden, de klimaatverandering: met de herfsttemperaturen van de afgelopen jaren wordt het 'gras' in de gebieden van Noord-Italië veel later geel, vergeleken met enkele decennia geleden en wordt het in het voorjaar veel eerder weer groen.

Ook hier geldt dat genetische verbetering, kruisingen met andere soorten veel werk hebben gedaan en worden gedaan om essenties te krijgen die beter bestand zijn tegen de kou en die bijna het hele seizoen kunnen duren, zelfs in Noord-Italië.

Dit is nog een voorbeeld van hoe de duurzaamheid van een systeem gebaseerd is op &' zorgvuldig ontwerp

.

Matteo Castioni