De wet van Liebig en de productiviteit van fabrieken

Wat is dat'?

E&' l&' schaars element dat de productiviteit bepaalt.
Dit is de essentie van de wet van Liebig, ook bekend als het principe van het minimum, en is een fundamenteel concept in de landbouwwetenschap en in &' ecologie

naam is ontleend aan de Duitse chemicus Justus von Liebig, die l& #39 formuleerde; voor het eerst in 1840.

Liebig (1803-1973) wordt beschouwd als een van de grondleggers van de organische chemie en een van de vernieuwers van de landbouwchemie

Wat staat er?

E&' was de eerste die de samenstelling van de droge stof van groenten analyseerde en identificeerde uit welke elementen deze bestaat.

Met andere woorden, de factor die in een kleinere hoeveelheid wordt aangetroffen dan de behoefte, bepaalt de groei en productiviteit van een bepaald gewas.

Als een plant bijvoorbeeld stikstof, fosfor en kalium nodig heeft om te groeien en fruit te produceren, maar l&' stikstof is in kleinere hoeveelheden aanwezig, dan beperkt l&' stikstof de groei en productiviteit van planten

Zelfs als de andere voedingsstoffen in voldoende hoeveelheden aanwezig zijn, voorkomt een gebrek aan stikstof dat de plant zijn groeipotentieel optimaal benut.

De wet van Liebig heeft belangrijke praktische gevolgen voor &' de landbouw.

Om een goede gewasopbrengst te verkrijgen, is het noodzakelijk om alle essentiële voedingsstoffen te leveren die planten nodig hebben.

Daarnaast is het belangrijk om een evenwicht te bewaren tussen voedingsstoffen, om tekorten te voorkomen die de productiviteit van planten zouden kunnen beperken.

L&' heeft de evolutie van landbouwtechnieken een effect gehad op deze wet?

Toen de teelt alleen in het open veld plaatsvond, waren de beperkende factoren in wezen alleen chemische voedingsstoffen en l&' water.

Of ze nu ontbraken of niet beschikbaar waren voor planten, om verschillende redenen.

Met l&' de komst van beschermde gewassen, kamergewassen en nog meer gewassen met kunstlicht (CEA), zijn er nog veel meer parameters die we kunnen controleren en daarom kunnen we de „beperkende deficiëntiefactor” nauwkeuriger identificeren.

Maar het kan ook van een andere oorsprong zijn: temperatuur, hoeveelheid en kwaliteit van het licht, koolstof of CO2, zuurstof (in de wortels!).

Door de beperkende deficiëntiefactor te identificeren en correct te beheren, is het mogelijk om l&' het hele productiesysteem efficiënt te beheren en dus minder afval te hebben

En dus... het verhogen van de duurzaamheid van het productiesysteem!

Matteo Castioni