Sorrento. De romantische heerlijke

Er zijn plaatsen in de wereld die, wanneer ze alleen al worden genoemd, sterke emoties oproepen. Sorrento is een van de mooiste plekken ter wereld en de gebroeders De Curtis hebben het vastgelegd met het beroemde nummer dat we allemaal af en toe neuriën: “torna a Surriento, nun me lassà!”

De zomer is aangekomen, de zon, de zee, het licht, de wind zijn precies wat we allemaal het meest hebben verwacht. Er zijn maar weinig plaatsen ter wereld die romantiek en schoonheid zo vertellen als Sorrento. Er zijn plekken waar de tijd stil staat, betoverd tussen de blauwe lucht en de barokke straten. Via San Cesareo, het Vallone de Mulini, zijn een bruisen van levenslust en geuren die uit de oude winkels komen. Gekletst en geschreeuw dat de toerist uitnodigt om te zien, te ruiken en te proeven van al het lekkers van dit paradijs dat aan de rots hangt. Aan de voet van de klif, Capo Sorrento, waar de zon ondergaat en ons met ongeloof, vervoering, stilzwijgend en emotioneel achterlaat.

In Surriento doet de zeebries het zout en de smaak van het water stijgen, het bedwelmt de smalle straatjes, de kleine havens, de onverwachte hellingen, de moorse koepels en de klokkentorens. De mensen van Sorrento zijn geboren om te verwelkomen, om te delen. Het is de Napolitaanse komedie die hier het dagelijkse leven vormt, eenvoudig en ondersteund door de waarden van de zee.

Surriento, de heerlijke, rijk aan smaken en geuren die maar weinig andere dorpen langs de kust weten uit te drukken. Verborgen schatten die hun identiteit vinden tussen de visrestaurants en de kleine eetgelegenheden die boven de zee uitsteken. De zomer is een bezoek waard aan de parel van de kust. Tussen de Marina Grande en de Piccola strekt zich een verscheidenheid aan planten en bloemen uit in felle en ondefinieerbare kleuren, glanzend en geurend. Een geur die samensmelt met het zout van de zee en de mediterrane maquis.

Sorrento is de wieg van smaken, van een oude keuken, sober maar tegelijkertijd smakelijk. Heel de rode kleur van de tomaat, van de Corbarino van de kust tot de mythische San Marzano, het icoon van de Napolitaanse productie, tot de luxe Piennolo del Vesuvio, de tomaat van Pulcinella geliefd bij de grote Totò. Het wit van de Mozzarella di Bufala Campana, met de dikke korst en de romige melk die in straaltjes druppelt. Het groen van de basilicum aan zee… de drie belangrijkste ingrediënten voor een typische Napolitaanse pizza die hier in Sorrento wordt verrijkt met de smaken van de zee. De wijn van de kust, rijk, oud, geurend en intrigerend als weinig anderen. Vooral wit, maar ook rood en rosé. Oude wijnstokken ingebed tussen de rotsen in de vorm van een boom voor een heroïsche, bijna ontoegankelijke oogst. In Sorrento is er zo veel in zo'n kleine ruimte, de natuur heeft de wonderen van schoonheid geconcentreerd. Het wonder van Italië. 

S&M