Kerstvoedsel

Kerstvoedsel: enkele van de meest typische voorstellen

In de eerste plaats, als symbolisch gerecht voor de kerstvakantie, worden linzen ongetwijfeld geplaatst. Reeds in de Romeinse tijd stonden ze bekend om hun eigenschappen (ze zijn zelfs rijk aan vitamines en ijzer) en werden ze op de eerste dag van het jaar geconsumeerd als symbool van een goed voorteken. In het verleden was het zelfs gebruikelijk om op 31 december een portemonnee vol linzen weg te geven. De overtuiging dat deze peulvrucht geluk en welzijn brengt, komt voornamelijk voort uit de vorm, die doet denken aan die van gouden munten, vooral als ze gaar zijn, omdat ze in volume toenemen en dus

Naast linzen vinden we vaak cotechino of zampone, gekookte varkensworstjes die typisch zijn voor Noord-Italië, gecombineerd. Beide bevatten vlees, vet en korst, gemalen met zout, kruiden en wijn. Het enige verschil tussen beide zit in hun schelp: de poot is bedekt met een varkenspoot, terwijl de cotechino in de darmen is geplaatst. Onder de verschillende cotechini bieden we de voorgekookte biologische cotechini aan van Salumificio Pedrazzoli, de eerste Italiaanse worstfabriek die biologische vleeswaren produceerde. Cotechino en zampone zijn vette voedingsmiddelen, een eigenschap die ze in het verleden tot symbolen van weelde en welvaart maakte, dus ze zijn

Tot slot is de zoetheid van noga - en amandelcake ideaal om de kerstvakantie met z'n allen te vieren. Deze zijn gebaseerd op honing en suiker en gevuld met amandelen, maar ook met walnoten, pinda's en hazelnoten. Net als linzen is noga ook ontstaan in de Romeinse tijd, terwijl amankel werd geboren in het Venetiaanse Keulen, ten tijde van de Serenissima-republiek

Pandoro en Panettone: de symbolische snoepjes van de kerstperiode

Met Kerstmis zijn pandoro en panettone desserts die u niet mag missen op alle Italiaanse tafels.

De pandoro wordt met name in verband gebracht met de figuur van Cangrande Della Scala, een liefhebber van kunst en cultuur die verschillende politieke vluchtelingen en kunstenaars beschermde, waaronder Dante Alighieri. Pandoro werd dus geboren in deze historisch-culturele context, toen bekend onder de naam „nadalin”. Er wordt gezegd dat de chef van de familie Scaligeri, om de eerste kerst van de familie in de heerlijkheid van Verona te vieren, nadalin heeft gemaakt, een dessert in de vorm van een lage ster bedekt met glazuur en gevuld met rozijnen en pijnboompitten

De moderne pandoro daarentegen werd ontworpen door Domenico Melegatti, die het oude recept herzag door glazuur, rozijnen en pijnboompitten te verwijderen (omdat de cake daardoor niet kon groeien) en er boter, gist en nog meer eieren aan toe te voegen. De naam Pandoro werd gepatenteerd door Melegatti zelf, verwijzend naar de eeuwenoude traditie van de edelen om brood te bedekken

De panettone daarentegen is gekoppeld aan de leider Ludovico il Moro van de familie Sforza. Dankzij hem bloeide de stad Milaan vooral tot ze in de Renaissance een echt cultureel referentiepunt werd. Hij staat ook bekend als een van de beschermheren van Leonardo da Vinci, aan wie hij het beroemde schilderij „Het Laatste Avondmaal” bestelde. Volgens de legende heeft de kok van de familie Sforza per ongeluk het dessert verbrand dat bestemd was voor het banket. Toni, een van de medewerkers, gebruikte zijn eigen gist (een vrij zeldzame stof in die tijd) om een compleet nieuw dessert te maken, met bloem, eieren, suiker, gekonfijt fruit en rozijnen, waarbij hij het mengsel verschillende keren krachtig mengde

Breng Italiaanse kwaliteit naar de tafel: met spaghetti en mandoline kunt u met één klik comfortabel thuis uitstekende producten ontvangen. Schiet